In de SchilderVakkrant van november 2019 schreef columnist Richard Hoogstraten een interessante column over de duurzaamheid van verf en de desinteresse daarvan in de markt.
“Klant noch schilder geeft om duurzaamheid”, kopte de SchildersVakkkrant van 1 november 2019. Daar schrik ik van. Ik dacht dat het nu wel een beetje begon te leven in ons land. Maar in het artikel blijkt een land als Frankrijk al veel verder te zijn met duurzame verf. Misschien niet eens zozeer met de producten zelf, maar vooral met de vraag. Zowel vanuit de opdrachtgever, als de schilder zelf. De Franse schilder vindt vooral een ecolabel op een blik belangrijk.
In Nederland zijn er ook best een aantal fabrikanten die zo’n label voeren. Ook de grote jongens. Toch blijkt de Nederlandse schilder er niet naar te vragen. En ook de opdrachtgever nauwelijks. Jammer, ik hoopte zo dat dit zou doorzetten zonder wetgeving. Dat schilders uit zichzelf zouden kiezen voor producten met minder slechte stoffen. Dat klanten de voorkeur geven aan verf met minder/geen conservering, weekmakers en pesticiden. De kwaliteit hoeft er echt niet onder te lijden. Het aanbod is er. Maar ook de grote fabrikanten maken er (nog) geen speerpunt van. Natuurlijk gaat dat wel komen. Waarschijnlijk als er strakkere wetgeving komt.
Misschien heeft het te maken met het verschil in benadering van schilderwerk. Hier in Nederland stellen we best hoge eisen aan schilderwerk. Het moet niet alleen goed beschermen, maar ook esthetisch ligt de lat erg hoog. Loop maar eens een rondje in een willekeurig stadje in Frankrijk en bladderende verf is zo gevonden. Daar moet je in Nederland vaak je best voor doen.
Ecolabel verf wordt hier wellicht nog steeds gezien als een concessie. Dat je daar die gewenste hoge kwaliteit niet mee haalt. En in specifieke gevallen is dat ook zo. Zoals de enorme hoogglans die sommige klanten nog steeds willen. Dan ontkom je niet aan oplosmiddelhoudende producten en die komen logischerwijs moeilijker in aanmerking voor deze labels.
Toch denk ik dat best veel schilders regelmatig een ecolabel product gebruiken, zonder dat ze er erg in hebben. De veel gebruikte Sikkens muurverf Aphatex SF bijvoorbeeld. In het bezit van het EU Ecolabel. En het worden er steeds meer. Misschien een kwestie van marketing?
Richard Hoogstraten: richard@blauwvlas.nl
Producenten die verfproducten aanbieden met het EU Ecolabel:
